.png "English"){kind=small}
Ο Σαμαράς παρέλαβε μια χώρα ταυτισμένη με Τιτανικούς και διαφθορά, όπου κάθε μας εξαγγελία αντιμετωπιζόταν με δυσπιστία ακριβώς επειδή αδυνατούσαμε να πραγματοποιήσουμε και τις πιο αυτονόητες μεταρρυθμίσεις. Όσο κι αν επιβεβαιώθηκε ότι η εσωτερική υποτίμηση δεν μπορούσε να λειτουργήσει ισόρροπα για εισοδήματα και τιμές στο ανορθολογικό παραγωγικό μας μοντέλο, και η χώρα βυθίστηκε σε μια ατέρμονη ύφεση με τεράστιες κοινωνικές συνέπειες, επειδή το ταγκό είναι χορός για δυο, ο πρωθυπουργός επέλεξε τον πιο ασφαλή δρόμο για να οδηγήσει τη χώρα στον αντικειμενικό της στόχο, την έξοδο από το μνημόνιο.
Ανάμεσα στις κραυγές
και τους ρητορικούς τσαμπουκάδες της αντιπολίτευσης που θα επιβάλλει
(άγνωστο πως!) τις θέσεις της στο παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό σύστημα και τη
συνεπή αλλά απολύτως καταστροφική, υπό τις παρούσες προϋποθέσεις, δραχμολαγνεία,
ο Σαμαράς κινήθηκε προς τον πιο δύσκολο κι επίπονο δρόμο μιας έντιμης
αμφίδρομης συμφωνίας.
Η χώρα ολοκληρώνει
τις μεταρρυθμίσεις που απέφευγε επί δεκαετίες και κλείνει τον κύκλο της
λιτότητας με τις τελευταίες επώδυνες εισοδηματικές περικοπές αλλά ταυτόχρονα θα
πρέπει να επιστρέψει η ρευστότητα στην αγορά, να επανεκκινήσουν τα
μεγάλα έργα, να δημιουργηθούν συνθήκες για νέα απομείωση του χρέους.
Κι ενώ η μείωση
των λειτουργικών κρατικών δαπανών ξεπερνά τους στόχους (πείθοντας και την
Τρόικα, που αρχικά τους απέρριπτε ως φιλόδοξους, για την αποφασιστικότητα μας!)
το κενό στα έσοδα ανοίγει ηχηρά το θέμα του στοχευμένου περιορισμού των
φορολογικών επιβαρύνσεων, στο βαθμό μάλιστα που ολοκληρώνεται και η
αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος και των ελεγκτικών μηχανισμών.
Το πραγματικό success story αυτής της κυβέρνησης δεν είναι αυτή καθαυτή η ανάκτηση της διεθνούς
αξιοπιστίας, ή η πιθανή επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων κι η αναστροφή της
ύφεσης εντός του αμέσως επόμενου διαστήματος, ή ακόμα και η σταθεροποίηση του
τραπεζικού συστήματος ή η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος. Είναι πρωτίστως
ότι απενοχοποίησε επιλογές και διέλυσε μυθεύματα και αγκυλώσεις.
Απενοχοποίησε το επιχειρείν
ως δικαίωμα κάθε δημιουργικής προσωπικότητας. Απενοχοποίησε το σεβασμό στην ευνομία
και την τάξη ως υποχρέωση προς τον πολίτη. Απενοχοποίησε την πίστη στην αξιοκρατία
ως καθολικό ζητούμενο κι όχι ρητορικό παρελκόμενο.
Η συνειδητοποίηση
είναι το απαραίτητο πρώτο βήμα προς την αυτογνωσία κι αυτή περνά μέσα από το
«ξεφούσκωμα» των μύθων, την απάλειψη κατεστημένων αντιλήψεων, την ανάδειξη των
πρωτογενών αξιών στο προσκήνιο. Αυτή τη συλλογική διαδρομή διανύουμε και
το τέρμα της μπορεί επιτέλους να φέρνει την αναγκαία αλλαγή προτύπου σε όλα τα
επίπεδα. Τώρα αρχίζουν όλα!
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος – Ψυχολόγος
0 σχόλια