.png "English"){kind=small}
Ο υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν που ευαγγελίζεται την... αριστερή
ανατροπή των Ευρωπαϊκών δομών διέπραξε το διπλό «έγκλημα» του εγχώριου
λαϊκισμού σε συνδυασμό με τη διπλωματική ανωριμότητα. Από τη μια επιχείρησε να
καθησυχάσει το ασίγαστο πάθος των τυφλών επαναστατών που αρέσκονται να
παριστάνουν ότι η Ευρώπη θα γίνει πιο λειτουργική με πρόσκαιρα ψευτοκαπρίτσια
και ρητορικές αυτοϊκανοποιήσεις κι από την άλλη να κλείσει τις πόρτες της
διαπραγμάτευσης με αυτούς στους οποίους υποτίθεται ότι θα απευθυνθεί για
στήριξη όταν καταργήσει μονομερώς το μνημόνιο (άλλο αν δεν θα υφίσταται η
σύμβαση μετά τις επόμενες εκλογές!).
Αναφερθήκαμε στην στελεχιακή ένδεια του ΣΥΡΙΖΑ στο «Το δομικό στελεχιακό ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ» τονίζοντας την αδυναμία του να αφομοιώσει τη δυναμική
των νέων κοινωνικών ομάδων που προσπαθεί να εκφράσει, διατηρώντας στον
πυρήνα της κομματικής εξουσίας τις ίδιες, ακόμα και ακραίες προσωπικότητες
που αποτελούσαν την αιχμή του δόρατος τις εποχές που ο χώρος δεν ήταν παρά
αποκλειστικά ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων αριστερών κινημάτων.
Με τον υποκριτικό τρόπο που αντιμετωπίστηκε η αναφορά Τατσόπουλου για συμπαθούντες την τρομοκρατία στο ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτεται η πλήρης ανικανότητα του Τσίπρα να απεγκλωβιστεί με γενναιότητα από τις «αμαρτίες» ενός αντιεξουσιαστικού κομματικού παρελθόντος και να μετατρέψει το σχηματισμό του σε μια παράταξη με πραγματική κυβερνητική δυναμική.
Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε εν μία νυκτί σε πολιτικό
υποδοχέα μιας μεγάλης μάζας πολιτών, αντιφατικών κινήτρων και επιδιώξεων
αλλά με σαφή αστικά χαρακτηριστικά, μοιάζει δέσμιος της μίζερης και
περιθωριακής διαχρονικής διαδρομής του κι ο Τσίπρας ακόμα πιο περιορισμένος
στις παλαιολιθικές ιδεολογικές καταβολές του. Μόνο που η μποέμ
μυθοπλασία της επανάστασης δεν αρκεί ως εχέγγυο πραγματικής ανατροπής,
αποτελεσματικής διπλωματικής διαχείρισης και χειροπιαστής κοινωνικής ελπίδας.
Κων/νος Μανίκας
Οικονομολόγος –Ψυχολόγος
0 σχόλια